L064 Stroroute Pour discuter des travaux L64 Stroroute: Roeselare – Zonnebeke (L64) (Fietssnelweg 37)

velo-ravel.net a écrit:Klikken op een van mijn foto’s op een van mijn pagina’s (of in de slideshow)
Cliquez sur une photo d’une page de mon site (ou dans le diaporama)

Bedankt, Luc, merci bien!

Voila et pour geo-tagger des photos si on n'a pas d'appareil photos avec un GPS, plusieurs solutions.

Si on sait ou les photos sont prises, dans Picassa cliquez à droite sur "créer une carte géo d'albums"



Sinon si vous avez un enregistrement GPS de votre parcours il y a moyen de geo-tagguer vos photos avec certains programmes.
Il faut naturellement que l'heure de votre appareil photo soit synchrone avec l'heure de votre GPS.

Pour ce qui connaissentt un peu l'informatique et les photos, les paramètres de géolocalisation sont sauver dans les paramètres EXIF http://fr.wikipedia.org/wiki/Exchangeable_image_file_format

De l'information qu'on peut trouver sur le blog de la famille Vercruysse (message du 18 juin 2013).

http://familievercruyssefietst.blogspot.be/2013/06/proza-vanuit-de-provincie.html



Concernant la partie non-aménagée, la famille Vercruysse écrit:

Vandaag hebben wij een rit gemaakt naar Ieper, via onder meer de stroroute, maar helaas hebben wij het deel tussen Brieke en Zonnebeke niet gevonden alhoewel we nochtans aan Rotonde Brieke gepasseerd zijn.

Mr. Degraeve du Service Vert de la province répond:

Ik wil u verdere de details hierrond besparen, maar ik waag mij aan de voorspelling dat als alles goed loopt na aanleg van fase 2 tot aan de Stationsstraat in Moorslede, in het voorjaar van 2014 de laatste missing link van de Stroroute tot aan de Passendalestraat in Zonnebeke heraangelegd.  Nu al kunt u het stuk Passendalestraat tot Brieke gebruiken zoals op onze website aangegeven.  Deze fietsroute start op 50.88688° NB en 3.008478° OL, ongeveer aan de overkant van de straat ter hoogte van het bedrijf Pasfrost.

In het voorjaar van 2014 zal de parallelle fietslink via de oude spoorwegbedding vanaf de Stationstraat Moorslede tot aan de Passendalestraat in Zonnebeke gerealiseerd worden.  Hieronder ter info een kaartje met de verschillende faseringen van de Stroroute.

Concernant les différents types de revêtement, on constate:

Vorige donderdag nam ik voor de eerste keer het gedeelte stroroute tussen Moorslede en Passendale in gebruik, maar stelde vast dat de kwaliteit van dat stuk heel wat minder is dan het stuk tussen Roeselare en Moorslede.

Réponse:

Dit geldt eveneens voor het fietscomfort dat wij trachten aan te bieden op onze fietsroutes.  Het stuk tussen de ring van Roeselare en de Roeselarestraat te Moorslede werd in samenwerking met de Stad Roeselare en de diensten van onze Vlaamse Minister Crevits gerealiseerd.  Om het comfort van fietsers te garanderen wordt op de meest intensief bereden stukken van onze groene assen geopteerd om de verharding in volledig gesloten verharding (in regel asfalt) aan te leggen.  Omwille van de grote te verwachten fietsstroom van en naar Roeselare werd dit stuk op uitdrukkelijk verzoek van de Stad in beton aangelegd en van verlichting voorzien. We krijgen veel positieve reacties op dit pas aangelegde tracé voor het functioneel fietsverkeer.

Op het stuk na de Roeselarestraat naar Moorslede wijzigen de omgevingsfactoren en het gebruik toch enigszins.  Het tracé ligt volledig in open ruimte met slechts beperkte concentraties aan woningen.  Het te verwachten fietsverkeer is hier dus veel minder functioneel, maar veeleer recreatief te noemen.  Verder passeert dit langs het natuurgebied van het Vierkavenbos, beheerd door het Vlaams Agentschap voor Natuur en Bos.  De provinciale groene assen willen wij niet enkel inrichten voor fietsers, maar ook trachten we de omstandigheden voor het milieu zo optimaal mogelijk te houden (o.a. tegengaan verstoring van de bodem, natuur en lichtvervuiling).  Omwille van deze reden en het meer recreatieve fietsverkeer, werd gekozen om dit stuk in ternair zand (of zoals u het noemt 'steengruis') aan te leggen zónder openbare verlichting.

Volgens onze studie heeft ternair zand door haar waterdoorlaatbaarheid minder impact op de ecologie en worden de bodemeigenschappen hierdoor minder verstoord.  Asfalteren of betonneren is uiteraard minder vriendelijk voor het behoud van het milieu.  We beseffen dat het comfort van het ternair zand voor fietsers inderdaad iets minder is, maar naar onze mening is dit niet van dien aard dat het regulier recreatief fietsverkeer hierdoor noemenswaardig wordt gehinderd.  In het begin kunnen de steentjes misschien los ogen, maar doordat men aan het mengsel een bindmiddel toevoegt, biedt dit na een korte wachtperiode behoorlijk goede eigenschappen.  Vaak wordt dit type verharding verward met een verharding in steenslag (of zgn. gravé), maar dit type wordt in geen geval gebruikt.  De grootte van de steentjes van ternair zand is trouwens bijna niet zichtbaar voor het oog.  Fietspaden in dit materiaal werden al op verschillende plaatsen in Vlaanderen met succes in park- of bosgebied aangelegd, zonder dat achteraf noemenswaardige problemen voor fietsers werden genoteerd.  Bovendien zijn lopers, wandelaars en andere gebruikers heel tevreden met deze verharding, die heel wat minder hard (en dus minder belastend voor de knieën) is.

http://familievercruyssefietst.blogspot.be/2013/06/proza-vanuit-de-provincie.html

Verharding is misschien een aparte rubriek waard. Lees mee uit het meinummer (2011) van FMK:
'Verharde fietspaden in groene zones' blijken in Vlaanderen voor vele natuurbeschermers onverzoenbare woorden te zijn. Fietsers daarentegen vinden het vaak vreemd dat net zij als de milieubewuste gebruikers bij uitstek verstoken blijven van een duurzame wegverharding. Vaak mag een fietser al van geluk spreken als er een halfverharding genre dolomiet of ternair zand ligt. Dat er geen officiële richtlijnen zijn voor de aanleg van fietspaden in natuurgebied bestaan - waarop je een eventuele tegenargumentatie zou kunnen baseren - maakt de discussie er helaas niet gemakkelijker op. Maar bij deze doen we toch eens een poging om de bezwaren tegen duurzame verhardingen die we links en rechts hebben opgevangen onder de loep te nemen.

1.Halfverhardingen zijn nodig om de infiltratie van regenwater toe te laten

Dit lijkt eerder een nepargument. Het aflopende regenwater kan immers naast het pad de grond indringen, eventueel via kleine grachtjes naast het pad. Direct afvoeren naar de waterlopen is inderdaad niet wenselijk.
Verder bestaan er waterdoorlaatbare verhardingen in asfalt en beton. De aanleg van dergelijke wegen is technisch gezien wel niet zo eenvoudig omdat ook de fundering waterdoorlatend moet zijn.
Een dolomietpad aangelegd volgens typebestek 250 daarentegen heeft een dwarshelling, precies om infiltratie te vermijden. Water op een dolomietpad laten insijpelen impliceert immers moddervorming.

2.Zomaar in het wilde weg wegen verharden kan niet, een algemene visie is noodzakelijk

Een terechte eis, het zou verkeerd zijn om onze schaarse natuurgebieden blindelings op te offeren aan het fietspadendeficit. Maar met de gemeentelijke mobiliteitsplannen en de provinciale fietsroutenetwerken is deze algemene visie momenteel een feit. Toch moeten sommige fietspaden die deel uitmaken van een provinciaal fietsroutenetwerk het nog steeds stellen met een wegdek in dolomiet op plaatsen waar dit onvermijdelijk tot problemen leidt, zoals op hellingen. Dolomiet spoelt immers gemakkelijk uit, en is dan ook geen geschikte wegbedekking voor fietspaden op hellingen.

3.Verhardingen in asfalt of beton zijn te definitief

Een argument waar je als fietser moeilijk blij mee kan zijn. Fietspaden in natuurgebied moeten waar mogelijk op termijn verdwijnen volgens sommige natuurbeschermers, en worden daarom best niet in duurzame materialen aangelegd.

4.Duurzaam verharde fietspaden trekken te veel verkeer aan

Ook weer zo'n nepargument. Een goed aangelegd en onderhouden fietspad in halfverharding zal immers ook fietsers aantrekken, maar vergt veel onderhoud. En dat onderhoud op zich kan schadelijk zijn voor de natuur, bvb. doordat er gebruik moet worden gemaakt van zware machines die de bodem verdichten. Of moeten we er van uitgaan dat men er op rekent dat het noodzakelijke onderhoud aan een fietspad in halfverharding achterwege blijft zoals in de praktijk al te vaak gebeurt?

5.Asfalt geeft een verzuring van de omgeving

Een argument dat alvast wordt tegengesproken door de asfaltproducenten. Van dolomiet daarentegen is wel geweten dat het een alkalisering van de bodem kan veroorzaken en daardoor streekvreemde planten kan aantrekken. Zo kan de aanwezigheid van de amandelwolfsmelk in het Zoniënwoud alleen maar verklaard worden door het veelvuldig gebruik van dolomiet.

6.De verstoring van de natuur door fietsers is zeer aanzienlijk.

Voor broedvogels zou een fietspad zelfs een grotere verstoring geven dan een treinspoor. We hebben helaas niet kunnen achterhalen op welke studie dit standpunt gebaseerd is, maar eigenlijk is het niet onlogisch. Een trein laat immers geen geursporen achter en heeft een zeer korte doortochttijd. Echter, volgens dezelfde redenering zijn wandelaars nog grotere natuurverstoorders. Ze laten meer geursporen achter, hebben een langere doortochttijd, zijn al rapper geneigd om eens van de weg af te wijken en zijn veel vaker dan fietsers vergezeld van honden. Moeten we dan concluderen dat wandelpaden ook ongewenst zijn in natuurgebied?
En dan is er nog iets. Dat massarecreatie niet thuis hoort in natuurgebied lijkt logisch. Echter, de best gekende vormen van georganiseerde massarecreatie in natuurgebied zijn evenementen zoals de Open Natuurdag waarbij in volle broedseizoen hele horden bezoekers onze natuurreservaten worden binnengeloodst. Als deze 'recreantendruk' als aanvaardbaar wordt beschouwd, laat ons dan de verstoring door fietsers ook niet overdrijven.

Knack 4 augustus 2010: Puzzelen met de natuur (in de Uitkerkse Polder)
Het gebied trekt nu jaarlijks ongeveer 150.000 bezoekers aan. Die passieve recreatie heeft weinig effect op de natuur. De grootste verstoring komt dikwijls van zogenaamde echte natuurliefhebbers, fotografen vooral, die het gebied zonder veel aandacht voor wat ze eventueel verstoren binnendringen op jacht naar een origineel kiekje  


7.Er zijn in Vlaanderen al te veel verharde wegen

En daarbij wordt graag de vergelijking gemaakt met Nederland waar immers minder verharde wegen zijn. Maar wat heb je daar als fietser aan als dit in hoofdzaak verkeersonveilige wegen zijn? Vanuit fietsersstandpunt is het correcter om het aantal km fietsvriendelijke wegen te vergelijken, en dan ligt Nederland wellicht nog een hele straatlengte voor.
Er is ook een geval bekend waarbij fietsers aanvankelijk werd verboden om bestaande verharde en autovrije wegen in een openbaar domein te Eeklo te gebruiken voor redenen van natuurbehoud. Dat deze wegen een verkeersveilig traject vormden voor fietsende scholieren was blijkbaar van geen tel.
In Huldenberg rezen er zelfs ooit bezwaren tegen een fietspad naast een gewestweg vanuit... een natuurvereniging.
De bestaande wegen gebruiken en fietsvriendelijk maken is niet altijd eenvoudig, we geven het toe!
Behandel fietsers als een automobilist. De basis is dus een goed product.

8. De productie van beton of asfalt gaat gepaard met een aanzienlijke CO2-uitstoot

Voor wat de fietspaden in beton betreft, is het inderdaad zo dat de productie van cement gepaard gaat met een aanzienlijke CO2-uitstoot. Per kg cement bedraagt die een 0,4 kg CO2, wat voor een fietspad van  1m75 breed neerkomt op 41400 kg CO2 per kilometer fietspad. Da's inderdaad niet niks, maar als dat fietspad per dag 100 fietsers extra aantrekt (die daarvoor met de auto reden) en we er van uitgaan dat een gemiddelde auto 0,14 kg CO2 per km uitstoot, is de CO2 uitstoot van de aanleg na ongeveer 8 jaar gecompenseerd.
Voor asfalt ziet de balans er een stuk beter uit. De productie van een ton conventioneel asfalt stoot immers maar 14,5 kg CO2 uit, zodat het break-even punt met het hierboven geschetste voorbeeld al na een goed jaar bereikt wordt. Asfalt is bovendien 100% recycleerbaar, wat het andermaal als een zeer duurzaam bestratingsmateriaal kenmerkt.

Er dient gezegd dat de cijfers hierboven zeker niet overdreven zijn. De meeste fietspaden hebben wellicht een veel hoger potentiëel dan 100 fietsers extra per dag, en voor asfalt bestaan er vormen met een beduidend lagere CO2 uitstoot. 'Lage Temperatuur'-asfalt en 'Laag Energie Asfalt Beton' hebben beiden een lagere verwerkingstemperatuur dan conventioneel asfalt en daardoor een CO2-uitstoot die ruim een derde lager ligt. En hoewel dit momenteel nog toekomstmuziek is, zou cement op basis van magnesiumsilicaten zelfs meer CO2 opslorpen dan het uitstoot.

Geen toekomstmuziek is het gebruik van Vegecol. Het is zo stevig als asfalt en ziet er ook zo uit, maar bestaat uit berggrind, vermengd met kleurloze lijm op basis van plantaardige oliën. De gemeente Hechtel-Eksel heeft het eerste “groene fietspad” mogen aanleggen in de bossen naar Koersel-Beringen (Heihoeveweg), 2,2 km lang .

La qualité des vidéos est loin d'être excellente, mais bon...



https://www.youtube.com/watch?v=Fb0lkZtSxes (situation juin 2013)

L'itinéraire suivi de la Roeselaarsestraat (Moorslede)

http://goo.gl/maps/9MIHR

jusqu'à la fromagerie "Passendale" à la Stationsstraat (Moorslede)

http://goo.gl/maps/1iIBk



https://www.youtube.com/watch?v=BkhunSQWVYw (situation mai 2013)

De la N32/N36 (Roulers)

http://goo.gl/maps/ORgMJ

à 17:20, on arrive à la Stationsstraat (Moorslede)

Après le Dosseweg, il continue sur un sentier le long du lit non-aménagé, ensuite il rejoint la Zuidstraat afin d'arriver au centre de Passendale.

http://goo.gl/maps/o7RvV

Donc si je comprends bien c'est aménagé de

1) N32 jusque la Stationstraat à Moorslede
2) la Passendalestraat à Ieperstraat à Zonnebeke.

Et part conséquent pas (encore) aménagé entre la stationstraat et la Passendalestraat.

velo-ravel.net a écrit:Et part conséquent pas (encore) aménagé entre la stationstraat et la Passendalestraat.

C'est exact!

joverwimp a écrit:Verharding is misschien een aparte rubriek waard. Lees mee uit het meinummer (2011) van FMK:
'Verharde fietspaden in groene zones' blijken in Vlaanderen voor vele natuurbeschermers onverzoenbare woorden te zijn. Fietsers daarentegen vinden het vaak vreemd dat net zij als de milieubewuste gebruikers bij uitstek verstoken blijven van een duurzame wegverharding. Vaak mag een fietser al van geluk spreken als er een halfverharding genre dolomiet of ternair zand ligt. Dat er geen officiële richtlijnen zijn voor de aanleg van fietspaden in natuurgebied bestaan - waarop je een eventuele tegenargumentatie zou kunnen baseren - maakt de discussie er helaas niet gemakkelijker op.

Jammer genoeg leert de ervaring inderdaad dat het uiteindelijk een dovemansgesprek wordt. Onlangs heb ik weer eens een poging ondernomen de provinciale Groendienst diets te maken dat al dat ternair zand geen zegen is en, vooral, op lange termijn, heel wat nadelen heeft. Net als in het verleden kreeg ik ook deze keer een hele uitleg over de "weldaden" van die halfverharding als antwoord. En opdat er geen twijfel zou bestaan, sloot de ambtenaar af met de volgende zin: "Bovendien zijn wandelaars en fietsers heel tevreden met deze wegbedekking, die heel wat minder hard (en dus belastend voor de knieën) is." Of anders vertaald: "Doe geen moeite meer, we zullen blijven doen wat we nu doen..." Ik vraag me dan altijd af wie heeft men dan wel bevraagd.

Een recent aangelegd fietspad in ternair zand of dolomiet zal ongetwijfeld comfortabel zijn, maar na verloop van tijd slijt het uit en verzakt het of gaat het op bepaalde plaatsen uitharden. Resultaat: een oneffen geheel. In bosrijke gebieden komt daar nog bij dat er zich takken, bladeren, aarde... aan vasthechten. In mijn onmiddellijke omgeving ligt het bosgebied Hooggoed-Blekkerbos. Er loopt daar een landweg door die vermeld staat in de Atlas van de Buurtwegen.

http://www.tov.be/instelling.aspx?id=180710#

Een paar geleden heeft de gemeente ternair zand aangebracht op een deel van die verbinding. Ik maak veel gebruik van die landweg, te voet of met de fiets. Jaar na jaar zie ik de kwaliteit van die verbinding achteruit gaan. Ook vormt er zich door vallende bladeren een humuslaagje op dat nu eenmaal niet zomaar kan verwijderd worden. Anders schraap je de steentjes ook weg. Sommige gedeelten zijn met de fiets moeilijk berijdbaar aan het worden. Ik hou mijn hart vast hoe het er over enkele jaren zal uitzien...

Blekkerbos:

Info betreffende het gedeelte van de Stroroute tussen de Statiestraat en de Passendalestraat bij Passendale van WWW.west-vlaanderen.be/domeinen via Hr. Degraeve Matthias (Groendienst Provincie West-Vlaanderen)

Beste heer,

Deze werken starten na het bouwverlof van de aannemer begin augustus 2014.
Uitvoeringstermijn bedraagt 90 werkdagen, dus dat wil zeggen dat de werken eind dit jaar (november/december) afgewerkt zouden moeten zijn.
Bij slechte weersomstandigheden echter in het najaar zullen de werken stilliggen en de werken nog langer duren.
Exact valt dit dus moeilijk te voorspellen, maar mijn hoop is dat de route opengesteld kan worden tegen het voorjaar 2015.



Denzjos

denzjos a écrit:Info betreffende het gedeelte van de Stroroute tussen de Statiestraat en de Passendalestraat bij Passendale van WWW.west-vlaanderen.be/domeinen via Hr. Degraeve Matthias (Groendienst Provincie West-Vlaanderen)

Beste heer,

Deze werken starten na het bouwverlof van de aannemer begin augustus 2014.
Uitvoeringstermijn bedraagt 90 werkdagen, dus dat wil zeggen dat de werken eind dit jaar (november/december) afgewerkt zouden moeten zijn.
Bij slechte weersomstandigheden echter in het najaar zullen de werken stilliggen en de werken nog langer duren.
Exact valt dit dus moeilijk te voorspellen, maar mijn hoop is dat de route opengesteld kan worden tegen het voorjaar 2015.

Schijnbaar komt de planning overeen met de werkelijkheid. Vandaag stond het volgend bericht in Het Nieuwsblad:

Laatste fase Stroroute start
donderdag 07 augustus 2014

ROESELARE - Deze maand start de derde en laatste fase van de inrichting van de Stroroute, een fietsroute die van Roeselare (Rijksweg) via Moorslede en Passendale naar Zonnebeke loopt.

Tussen de Statiestraat in Passendale en de Passendalestraat in Zonnebeke wordt een vlot berijdbaar fietspad aangelegd. Vanaf de Passendalestraat ligt er al een fietspad richting centrum Zonnebeke. De voorbereidende werken zijn begin juni al gestart. De wegeniswerken volgen deze maand en duren normaal tot eind dit jaar. Bij ongunstig weer kunnen de werken uitgesteld worden tot in het voorjaar van 2015. De volledige Stroroute zou klaar moeten zijn tegen volgende zomer.

De vroegere spoorwegbedding is ruim tien kilometer lang.

http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=dmf20140806_01207383

Ergens rond vijf uur. Ik was op de terugweg van Staden en reed richting Roeselare. De zon gaf nog eventjes het beste van zichzelf. Geen regendruppels meer. Het beloofde toch nog een aangename, zonnige avond te worden. Waarom niet eventjes stoppen bij de Stroroute nu ik toch in de buurt was? Zo gezegd, zo gedaan. Ik reed de Roeselaarse ring af, parkeerde de wagen in de berm van de Hazegoedweg en ontvouwde de plooifiets. Klaar om te vertrekken.

Eerst moest ik evenwel een dame laten voorgaan die van op het fietspad kwam aangereden. Alhoewel het toch al wat laat aan het worden was, zag ik tijdens heel mijn rit toch een niet onaardig aantal fietsers en wandelaars op het pad. Mooi toch mensen snel de weg weten te vinden naar een recent aangelegde "groene as".



Een merkbare tegenwind, maar dat vormde geen belemmering op dat prachtig pad. Tussen Hazegoedweg en Roeselaarsestraat krijg je beton onder je wielen. Eerst rij je door een tunnel van dicht aangegroeide bomen en struiken, waarna het iets na de Zilverbergstraat veel opener wordt. Ook de verlichtingspalen zijn wat anders in dat open gedeelte. Daar heb je een prachtig zicht op de omringende weilanden die daar vol met groente staan.



Na de Roeselaarsestraat komt er jammer genoeg een einde van het betonpad. Vanaf daar moet je het stellen met een ondergrond van ternair zand. Of wat er ten minste nog van over blijft... Op meerdere plaatsen had de striemende regenvlagen de fijne zandkorrels weggespoeld, waardoor er zich al een modderige laag had gevormd. Ook hinderden hier en daar enkele plassen de doorgang. Een heel grote en zelfs diepe plas lag niet ver van de zonnepaneelinstallatie aan de Roeselaarsestraat. Begrijpen bevoegde beleidsmakers en ambtenaren dan echt niet dat zo'n wegbekleding de fietsers geen dienst bewijst?



Wel moet ik toegeven dat het ook over dat gedeelte gedeelte vlot rijden is. Je voelt wel dat de spoorwegbedding richting Passendale licht stijgt. Samen met de tegenwind betekende dat dus wat meer kracht op de pedalen. Toch bleef het volop genieten: je ziet immers heel mooi uit over het omringend landschap.

Daar waar het eerste deel in beton heel trouw de oude spoorwegbedding volgt, is dat dan weer niet het geval bij het tweede deel in halfverharding. Enkele malen wijkt het ervan af. Een eerste keer nabij de Peemhutstraat. Daar volgt het pad de parallelle weg om weer de bedding op te gaan zodra de weg afwijkt en twee sporen wordt. Hetzelfde gebeurt wat verder bij de Oude Godweg. Je rijdt er over een licht golvend pad, terwijl je rechts van je de hoger gelegen spoorwegbedding ziet. Aan de Stationstraat, rechts van de kaasmakerij, valt dat verhoogd talud heel goed op. Hier moet ook het station gestaan hebben, wat misschien de open vlakte op die plek verklaart.



Aan de overkant van de Stationstraat waren de werken aan het volgende stuk al gestart. Het lag er allemaal wat slordig bij: her en der materiaal, op de grond her en der delen van een informatiebord... Grote plassen water en een bijzonder sompige ondergrond maakten het me totaal onmogelijk daar te wandelen, laat staan te fietsen.



Omdat ook de Dosseweg ferm had geleden door de voorbije regen, zat er niets anders op langs de grote weg naar de dorpskern van Passendale te rijden om daar dan de N303 te vervoegen. Eens voorbij het Nova Scotia Highlanders Memorial kon ik de bedding zien. Een grote, gele bulldozer maakte duidelijk dat de werken ook al tot dat punt waren gevorderd.



Enkele tientallen meters lager er nog onaangeroerd bij. Tot aan het "gele monster". Vanaf daar had de graafmachine een brede sleuf getrokken in het landschap. Tot aan de Nieuwe Molenstraat was dat naast de vroegere spoorweg gebeurd. Hier ligt de oude bedding een stuk lager dan het landschap en het kwam me voor dat die met al die regen een soort beekje was geworden. Misschien moet hier de verklaring gezocht worden voor deze afwijking.



Halfweg tussen Nieuwe Molenstraat en Zuidstraat hadden de wegenwerkers ook al een beschermende folie alsook een verdichtende laag gelegd. Na de Zuidstraat bleek de doorgang volledig onmogelijk: aan de Broebeek was de oude duiker volledig uitgebroken en wat verder lag een grote waterzee. Dan maar de klim langs de Zuidstraat richting Passendale om erna de terugkeer aan te vatten.



De werken zijn dus al goed gevorderd, al zal de overvloedige regen van de voorbije dagen ongetwijfeld de voortgang wat belemmeren. Een deel van de werf is nu eenmaal nu herschapen in een grote modderpoel.

Over het aangelegde deel is mijn oordeel positief. Er is niet altijd gekozen om het fietspad rechttoe rechtaan te leggen, waardoor het een grotere landelijke sfeer krijgt. Echt wel jammer van die halfverharding.

Meer foto's:
https://plus.google.com/photos/108608268574531364588/albums/6052717653102289969?hl=nl

velo-ravel.net a écrit:
carte

Serait praticable :
Entre les points Bleus : Béton
Entre les points verts : Tarmac

Entre les deux prévus pour fin 2012 (A vérifier)

Quelques corrections à faire, situation 2014:

a. seul la partie entre la Roeselaarsestraat et le ring de Roulers est en béton, et pas jusqu'à la Statiestraat/Stationstraat à Passendale
b. à Zonnebeke, l'itinéraire en tarmac s'arrête à la Langemarkstraat; entre cette rue et le point rond du N37, il y une piste cyclable en béton
c. revêtement en sable ternaire entre Roeselaarsestraat et Statiestraat/Stationstraat
d. travaux en cours de la Statiestraat/Stationstraat jusqu'à la Passendalestraat

Merci, kaart bijgewerkt.

Ik vermoed dat de werken nu gedaan zijn tussen Statiestraat/Stationstraat en de Passendalestraat ?

velo-ravel.net a écrit:Ik vermoed dat de werken nu gedaan zijn tussen Statiestraat/Stationstraat en de Passendalestraat ?

Begin maart kreeg ik volgende mail van de Zonnebeekse toeristische dienst. Er was rond die tijd een lezing gepland in Ieper waar ik met de fiets naar toe zou rijden. Roeselare ligt daarbij op mijn weg, dus leek het mij wel iets het nuttige aan het aangename te paren en op die wijze het nieuwe deel van de Stroroute te ontdekken. Uiteindelijk de lezing niet door, met alle gevolgen van dien.

Geachte heer

Onze excuses voor onze laattijdig antwoord. Wij hebben immers wat problemen met ons netwerk momenteel. Wij kunnen uw melden dat de Stroroute volledig is afgewerkt.

Hopend u hiermee van dienst te zijn,

Met vriendelijke groeten,

Timby Vansuyt
Coördinator Toerisme
Berten Pilstraat 5/A
8980 Zonnebeke

Photos : https://photos.app.goo.gl/FpjPHFQGFy7juPkD6


Diaporama :

http://www.velo-ravel.net/2015/2015-05-13_L64_Stroroute.htm

Stroroute, voormalige spoorlijn Roeselare-Ieper, volledig heringericht - Passendale - 17/06/2016

Op vrijdag 17 juni 2016 opende de Provincie de heringerichte Stroroute, de voormalige spoorlijn 64 die van Roeselare, via Moorslede en Passendale naar Zonnebeke loopt.

De inrichting van deze bedding tot groene as, over een afstand van 9 kilometer, is een opsteker voor de wandelaars, joggers, fietsers en ruiters van de regio. Ook als natuurverbinding vormt de heringerichte spoorlijn een belangrijke meerwaarde in de landbouwregio. Bovendien speelde spoorlijn 64 een belangrijke rol tijdens de Eerste Wereldoorlog. Naar aanleiding van de vernieuwing van de Stroroute en de Kezelbergroute (voormalige spoorlijn 65 van Roeselare-Menen) wordt dit oorlogsverhaal opgediept via de nieuwe provinciale publicatie ‘Sporen van de Eerste Wereldoorlog in hartje West-Vlaanderen’.



Verloop en beschrijving van de werken

De herinrichting en de omgevingsaanleg verliepen in verschillende fases. De werken startten in augustus 2011. In maart 2016 werden ze afgerond.
Bij de aanleg werd hoofdzakelijk gekozen voor halfverharding in ternair zand. Een gedeelte werd ook in asfalt gedaan. De gekozen verharding komt het best tegemoet aan de diverse gebruikers en is goed inpasbaar in de landschappelijk waardevolle omgeving.

Bij de kruispunten werd aandacht besteed aan de verkeersveiligheid door bebording en mijlpalen. Deze mijlpalen vormen een belangrijk element in de herkenbaarheid van de Stroroute als provinciale voormalige spoorwegbedding.



Rustpunten

Op twee locaties, aan het domeinbos de Vierkaven in Moorslede en aan de Tynecotstraat in Zonnebeke, werden rustpunten ingericht. Aan de Stroroute wordt eerstdaags een onthaalpunt met een informatiedrieluik ingericht ter hoogte van het voormalig stationsgebouw in Zonnebeke. Later dit jaar worden bij het onthaalpunt twee picknickbanken geplaatst.



Kostprijs van de werken

De totale investering bedroeg ruim 2,36 miljoen euro. Het overgrote deel daarvan, 1.858.975,18 euro, werd door de Provincie voorzien. De stad Roeselare betaalde 76.407 euro. Toerisme Vlaanderen voorzag een toelage van 98.000 euro, het Fietsfonds droeg 141.073,89 euro bij.
Via de Europese programma’s ‘Interreg IVB-project SURF’ en ‘Interreg IV 2 Zeeën-project Accessing the Countryside’ werd respectievelijk 82.309 euro en 106.701 euro voorzien.

Verbinding Kezelbergroute met Stroroute

In de omgeving van Ledegem kocht de Provincie delen van de Ledegemse Meersen aan om ze als bos- en natuurgebied te beheren. Deze waterzieke gronden liggen in de vallei van de Heulebeek. Het is de bedoeling om via de Heulebeek een trage weg voor fietsers, wandelaars en ruiters te realiseren die de Kezelbergroute (Roeselare-Menen) met de Stroroute verbindt. Zo kan de recreant in de toekomst het open landschap tussen Roeselare, Menen en Ieper verkennen via een lus van ‘groene assen’ en trage en verkeersarme wegen.



Rol van de spoorlijnen 64 en 65 tijdens de Eerste Wereldoorlog

De spoorlijnen Roeselare-Menen en Roeselare-Ieper lagen tijdens de Eerste Wereldoorlog grotendeels achter de frontlinie in Duits bezet gebied.
In ‘Sporen van de Eerste Wereldoorlog in hartje West-Vlaanderen’, een boek dat Kevin Breyne schreef in opdracht van de Provincie, wordt het verhaal van de Kezelbergroute, de Stroroute en de Vrijbosroute (Kortemark-Ieper) in de Eerste Wereldoorlog verteld. Het boek wordt begin juli uitgebracht.

24 provinciedomeinen, waaronder 9 ‘groene assen’

De werken kaderden in het provinciaal beleid met betrekking tot de herinrichting van voormalige spoorwegbeddingen tot ‘groene assen’, veilige en comfortabele routes die het West-Vlaamse platteland ontsluiten voor onder andere fietsers en wandelaars.

De Provincie beschikt vandaag over 24 provinciedomeinen, waaronder negen groene assen, die voor het publiek opengesteld zijn. De provinciedomeinen bieden de bezoekers rust, natuur en ontspanning. De groene assen ontsluiten het West-Vlaamse platteland voor fietsers en wandelaars.

De aankoop van de verschillende assen (Groene 62, Vloethemveldzate, Stroroute, Guldensporenpad, Kezelbergroute, Trimaarzate, Frontzate, Vrijbosroute en Abdijenroute) kostte de Provincie tot op heden ruim 3,2 miljoen euro.

Naast de Groene 62 (Torhout – Oostende) en de Stroroute werd ook de Kezelbergroute reeds heringericht. Later worden nog andere Groene assen aangepakt.

De opening vond plaats op vrijdag 17 juni 2016. Plaats van afspraak was De Oude Kaasmakerij in Passendale.

http://www.west-vlaanderen.be/nieuws/Paginas/20160616_Stroroute_0339.aspx
http://www.wo1.be/nl/jewaserbij/9325/stroroute-voormalige-spoorlijn-roeselare-ieper-volledig-heringericht

Kunstige vlaggen en luisterfietstocht brengen extra beleving langs Stroroute
23 juli 2020



ROESELARE - Dankzij het kunstproject VLAG2020, wat staat voor ‘Verbeelding Langs Adembenemend Groen’, kan je nog tot eind september genieten van kunstige vlaggen langs de negen West-Vlaamse Groene Assen waaronder ook de Stroroute, die start in de Hazegoedweg in Roeselare en loopt tot in Zonnebeke.

Het project, een initiatief van de Provincie West-Vlaanderen, is ontstaan vanuit het idee dat veel mensen door de coronamaatregelen straks gaan zomeren in eigen provincie of land. De vlaggen, allen ontworpen door West-Vlaamse kunstenaars, zorgen voor extra beleving onderweg. Aan elke vlag staat ook de naam van de kunstenaar en een QR-code die naar de website www.vlag2020.be leidt. Op die manier kunnen bezoekers meer te weten komen over de kunstenaar en het ontwerp. Maar naast het ontdekken van de vlaggen kan je deze zomer op de Stroroute ook genieten van een gratis luisterfietstocht. Via de Soundcloud-app op je smartphone zoek je naar de ‘Luisterfietstocht langs de Stroroute’ om vervolgens onderweg kennis te maken met de REO veiling in Roeselare, het jonge natuurdomein De Vierkaven in Moorslede, de twee kaasmakerijen langs de voormalige spoorlijn, de diepvriesgroentennijverheid via Pasfrost en de indrukwekkende begraafplaats Tyne Cot in Passendale.

https://www.hln.be/in-de-buurt/roeselare/kunstige-vlaggen-en-luisterfietstocht-brengen-extra-beleving-langs-stroroute~abedfb2f/
https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20200701_95916245

https://www.hln.be/in-de-buurt/gistel/101-kunstzinnige-vlaggen-wapperen-langs-9-west-vlaamse-fietsassen~a385d5a4/